GMINA OBORNIKI. Tomasz Szrama, obornicki burmistrz upadł na chodniku zobaczył gwiazdy.
Zima jest może dla wielu i piękna, ale jest też niewątpliwie droga oraz kłopotliwa. Dość rzec, że trzydniowy opad śniegu kosztował gminę aż 150 tysięcy.
Gdy z nieba nie sypie, to na ziemi marznie. Na początku minionego tygodnia tak przymroziło, że opadająca na miasto mżawka spowodowała, iż chodniki i ulice pokryły się lodem.
Na skutki tegoż nie trzeba było wcale długo czekać. Przed gabinetem chirurga w przychodni przy szpitalu ustawiła się bardzo długa kolejka. Jednym z oczekujących w niej na obdukcję był burmistrz Tomasz Szrama, który też uległ upadkowi.
Aby uciąć związane z tym wypadkiem plotki wyjaśniamy, że Tomasz Szrama upadł na chodniku przed Urzędem Miejskiemu, gdy wyszedł wieczorem z pracy, niepomny panującej na chodniku szklanki.
Chodnik był śliski, choć go wcześniej posypano piaskiem. Na piasku pojawił się wtórny lód i jak opowiedział to nam burmistrz: Leżąc na ziemi zrozumiałem, co oznacza powiedzenie – zobaczyć nagle wszystkie gwiazdy.
Szczęściem nic się nie stało, wielu miało niestety mniej szczęścia i medycy mieli pełne ręce roboty.
Tu zmierzamy prosto do służb odpowiedzialnych za stan ulic i trzeba to wyraźnie powiedzieć, że stanęły one na wysokości zadania.
Pracownicy PGKiM posypywali ulice na czas i wszystkie jak trzeba. Burmistrz wcześniej bowiem zadecydował, by nie rozróżniać dróg gminnych i powiatowych, a wszystkie posypywać „jak leci”.
Drogowcy z Obornik nie dali się przysłowiowo zaskoczyć zimie i mrozowi, co jest w Polsce ewenementem i trzeba je za to chwalić.
Mniej uznania mają za to właściciele posesji odpowiedzialni za swoje odcinki chodników, którzy zaspali albo zaniechali tego, co do nich prawnie należy.
By nie pisać tylko o złych zjawiskach zimowej pogody warto wspomnieć o śryżu, który pojawił się z początkiem tygodnia na Warcie.
Śryż powstał na rzece jako efekt mrozu połączonego z lodem prądowym lub brzegowym, jak niektórzy wolą.
Taki lód powstaje, gdy woda w rzece jest przemrożona, czyli jej temperatura jest bliska zeru lub spada nieco poniżej zera. Wokół, na przykład, ziarenek piasku czy drobnych kamieni tworzą się kryształki lodu, które łączą się ze sobą, po czym wypływają na powierzchnię z prądem wody. Mogą mieć średnicę od kilkudziesięciu centymetrów do nawet kilku metrów, ale ich grubość jest niewielka. Duże ilości śryżu gromadzą się przede wszystkim przed zaporami i tamami.
Śryż, choć wygląda zjawiskowo, może być też bardzo niebezpieczny. Tworząc zatory, może powodować lokalne podtopienia i powodzie.
Warto tu podkreślić, że absolutnie nie wolno wchodzić na śryż na rzece. Lodowe „krążki” są bardzo kruche, choć pięknie się czasem mienią w zimowym słońcu.
