OBORNIKI. Medal otrzymało w tym roku siedem osób, w tym wyjątkowo jedna pośmiertnie. Siedmioro zasłużonych zostało odznaczonych podczas uroczystej sesji rady miejskiej.
Jako pierwsza została zaproszona na scenę Karolina Cisowska.
Rozpoczęła ona pracę zawodową w roku 1953 w Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Obornikach. W roku 1966 została zatrudniona w Banku Spółdzielczym w Obornikach na stanowisku starszej księgowej, a od 1972 r. na stanowisku kierowniczym. Od tego momentu pani Karolina Cisowska jako kierownik, dyrektor, a na koniec prezes zarządzała bankiem nieprzerwanie przez 24 lata. Po przejściu na emeryturę w 1996 r. została społecznym członkiem Zarządu Banku i pełniła tę funkcję aż do końca 2007 r. Kierowała Ludowym Bankiem Spółdzielczym w Obornikach w czasie przemian strukturalnych w bankowości spółdzielczej. To, że bank utrzymywał dobrą pozycję jest niewątpliwą zasługą Karoliny Cisowskiej, która nie szczędziła nigdy sił na rzecz nowych przedsięwzięć i rozwiązań służących rozwojowi placówki. Wieloletnia i aktywna praca zawodowa Karoliny Cisowskiej przyczyniła się do ukształtowania pozytywnego wizerunku banku w lokalnym środowisku. Dzięki Jej zaangażowaniu dziś możemy się cieszyć z tego, że Ludowy Bank Spółdzielczy w Obornikach przetrwał i zapisał się w dziejach naszego miasta. Przez dziesięciolecia działała również społecznie. W latach 1965-1975 pełniła funkcję Przewodniczącej Komitetu Rodzicielskiego przy Zbiorczej Szkole Gminnej w Obornikach. W 2006 r. wybrana została do Rady Nadzorczej Obornickiej Spółdzielni Mieszkaniowej, w której była przewodniczącą Komisji Rewizyjnej. W latach 2010-2013 pełniła obowiązki nieetatowego członka Zarządu Spółdzielni. Ponadto przez wiele lat Karolina Cisowska zaangażowana była w organizację festynów dla dzieci i młodzieży przy kościele św. Józefa w Obornikach. Swoją pracowitością, a przy tym otwartością i życzliwością zaskarbiła sobie szacunek oraz uznanie wśród społeczeństwa ziemi obornickiej. Za wieloletnią działalność otrzymała: Złoty i Srebrny Krzyż Zasługi, Srebrną Odznakę Ministra Finansów za Zasługi dla Finansów, Odznakę Honorową za Zasługi w Rozwoju Województwa Poznańskiego, Złoty Krzyż za Zasługi w Rozwoju Bankowości Spółdzielczej im. ks. Piotra Wawrzyniaka oraz wiele innych znaczących nagród i wyróżnień.
Pani Karolina odebrała medal osobiście, dowodząc przy tym, że wciąż jest osobą promienną i pełną życia.
Drugą osoba wyróżnioną medalem „Zasłużony dla Ziemi Obornickiej” był Helmut Brauer.
Pastor Helmut Brauer jest synem Wilhelma Reinholda Brauera, przedwojennego zwierzchnika obornickiej parafii ewangelickiej, historyka opisującego czasy, miejsca i ludzi, pasjonata fotografii, który w 1940 r. podróżował po terenach polskich zajętych przez III Rzeszę Niemiecką dokumentując ślady po tzw. „marszach śmierci”. Pastor Helmut Brauer postanowił podążać śladami ojca i szukać miejsc, które ten odwiedził. Przywiózł do Polski zdjęcia w nadziei, że ktoś rozpozna przedstawiane na nich postaci oraz miejsca. W 2007 r. przyjechał do Biblioteki Publicznej Miasta i Gminy w Obornikach na spotkanie z najstarszymi mieszkańcami i udostępnił im niezwykle cenne zdjęcia dokumentujące życie w Obornikach i okolicy przed i podczas II wojny światowej. W 2008 r. współuczestniczył w organizacji wystawy „Oborniki w obiektywie Wilhelma Brauera”. Prowadził ciekawe spotkania z uczniami Liceum Ogólnokształcącego im. Stanisława Wyspiańskiego w Obornikach. Nakręcił film dokumentalny „Pożyczone wspomnienia”. Pomaga w pozyskiwaniu źródeł historycznych i odczytywaniu rękopisów dla obornickiego archiwum cyfrowego „Rzeki Czasu”. Opublikował artykuły historyczne o dziejach Rożnowa, Obornik i okolic. W latach 2011-2019 uczestniczył jako duchowny w modlitwach ekumenicznych na dawnych cmentarzach ewangelickich. Godne podkreślenia są działania pastora Helmuta Brauera w zakresie organizacji pomocy materialnej dla obornickiego szpitala, jak również dla podopiecznych Wspólnoty Wolontariuszy Hospicyjnych „Ludzki Gest” im. Jana Pawła II oraz Spółdzielni Socjalnej „Uciec Dysforii” w Obornikach. Pośredniczy w przekazywaniu darów w postaci sprzętu rehabilitacyjnego i medycznego z kliniki Sana w Lubece. Ponadto współorganizował wyjazdy młodzieży szkolnej i absolwentów liceum w Obornikach i szkoły w Objezierzu na międzynarodowe konferencje w Lubece-Travemunde. Współuczestniczył też w organizacji wyjazdu chóru z parafii św. Józefa do Niemiec.
Trzecią z osób nagrodzonych był poseł na sejm Krzysztof Paszyk.
Krzysztof Paszyk rozpoczął swą aktywność społeczno-polityczną w 2001 r. wstępując do Polskiego Stronnictwa Ludowego. W 2004 r. został prezesem struktur powiatowych PSL. W 2006 r. został radnym Rady Powiatu Obornickiego III kadencji. Z kolei w 2008 r. objął stanowisko zastępcy dyrektora Wojewódzkiego Ośrodka Ruchu Drogowego w Pile. Mandat radnego Sejmiku Województwa Wielkopolskiego uzyskał w wyborach w 2014 r., następnie objął funkcję Przewodniczącego Sejmiku Województwa Wielkopolskiego V kadencji. W 2015 r. wystartował w wyborach parlamentarnych i zdobył mandat poselski w okręgu pilskim. W wyborach w 2019 r. ponownie uzyskał mandat poselski. W Sejmie RP IX kadencji objął funkcję Wiceprzewodniczącego Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka. Bliskie sercu posła Paszyka jest działanie dla dobra lokalnej społeczności, miasta i gminy Oborniki, której jest rodowitym mieszkańcem. Nie tylko aktywnie uczestniczy w życiu społecznym, ale również wspiera gminę w pozyskiwaniu środków na ważne i potrzebne inwestycje na rzecz Obornik. Zabiegał o realizację tak ważnych projektów inwestycyjnych jak modernizacja linii kolejowej Poznań-Piła, czy budowa obwodnicy Obornik w ciągu drogi wojewódzkiej nr 178. Popiera ideę budowy drugiego mostu kolejowego, zwraca uwagę na pilną potrzebę budowy obwodnicy Obornik i upomina się o budowę nowego dworca kolejowego. Wspiera działalność sołectw, jednostek Ochotniczych Straży Pożarnych, placówek oświatowych. Współpracuje z władzami samorządowymi, instytucjami, lokalnymi stowarzyszeniami i organizacjami pożytku publicznego.
Kolejną osobą wyróżnioną w miniony piątek szczególnym medalem oborniczan był Henryk Wojtysiak.
Jest on oborniczaninem zasłużonym na niwie historii i kultury. Znanym wszystkim w środowisku lokalnym działaczem kultury, poetą i regionalistą. Od ponad 20 lat, z aparatem fotograficznym u boku, przemierza drogi powiatu obornickiego poznając i opisując historie kolejnych miejscowości. Dzięki Jego wędrówkom – głównie rowerowym – powstało wiele ciekawych opowieści i artykułów, które opublikowane zostały w Obornickich Zeszytach Historyczno-Kulturalnych. Z kolei w Obornickim Archiwum Cyfrowym „Rzeki Czasu” podziwiać można m.in. jego fotografie przydrożnych kapliczek oraz zapomnianych cmentarzy. Henryk Wojtysiak jest autorem książek: „Wplątany w historię, czyli moje wspomnienia o wsi Lipa. Część 1” oraz „Z pamiętnika miłośnika radia, czyli wędrówka przez trzy muzyczne dekady”, a także 6 tomików wierszy: „Oborniki w strofach zaklęte”, „Życie i przemijanie”, „Wiejski pejzaż”, „Most uczuć”, „Życie cudem jest”, „Nasze Oborniki, czyli spacerkiem we dwoje przez miasto”. Jest współzałożycielem Towarzystwa Literackiego „Poetycki Wędrowiec” działającego przy Bibliotece Publicznej Miasta i Gminy im. Antoniego Małeckiego w Obornikach. Zawsze chętnie i z ogromną radością prezentuje swoje utwory i recytatorskie umiejętności podczas spotkań okolicznościowych, występów gościnnych w szkołach i przedszkolach, sołectwach, kościołach, a także podczas różnych uroczystości gminnych. Jest inicjatorem wielu przedsięwzięć o charakterze kulturalnym, którym oddaje zarówno swój czas, energię, jak i zawsze otwarte serce. Jego czynna postawa jest doskonałym przykładem społecznego zaangażowania i stanowi wzór do naśladowania. Swymi cennymi działaniami i niezwykłą pasją rozsławia ziemię obornicką.
Kolejnym „Zasłużony dla Ziemi Obornickiej” był w miniony piątek Krzysztof Tomaszewski.
W gminie Oborniki mieszka od 1988 r., kiedy kupił gospodarstwo rolne w Kiszewku. Już po roku mieszkańcy miejscowości obdarzyli go zaufaniem i wybrali do Rady Sołeckiej, w której działał przez 22 lata. Do dziś aktywnie uczestniczy w życiu wsi. Od wielu lat opiekuje się opuszczonym cmentarzem ewangelickim w Kiszewku. W pierwszych wolnych wyborach samorządowych Krzysztof Tomaszewski został wybrany do Rady Miasta i Gminy Oborniki i pełnił przez całą kadencję funkcję członka Zarządu Miasta i Gminy Oborniki. W roku 1991 został delegowany do Sejmiku Samorządowego. Zawodowo związany jest z administracją samorządową. W 1992 r. został powołany na Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego, a w 2003 r. powierzono mu również obowiązki Kierownika Wydziału Spraw Obywatelskich Urzędu Miejskiego w Obornikach. Zaangażowany jest w działalność Ochotniczych Straży Pożarnych. W zakresie pożarnictwa jest niewątpliwie ekspertem i autorytetem. Od 2006 r. jest Prezesem Zarządu Oddziału Miejsko-Gminnego, a w latach 2011-2021 pełnił także funkcję Prezesa Zarządu Oddziału Powiatowego Związku Ochotniczych Straży Pożarnych RP w Obornikach. Dzięki jego ogromnemu oddaniu i zaangażowaniu oraz otwartości na współpracę jednostki OSP w gminie Oborniki są nowoczesne i nieustannie rozwijają się. Za swoją działalność został odznaczony odznaką „Strażak Wzorowy”, brązowym, srebrnym i złotym medalem „Za Zasługi dla Pożarnictwa”, a w uznaniu szczególnych zasług dla rozwoju i umacniania Związku OSP RP otrzymał Medal Honorowy im. Bolesława Chomicza. W latach 2011-2015 pełnił służbę w szeregach Narodowych Sił Rezerwowych. Za wzorowe wykonywanie obowiązków, zaangażowanie i żołnierskie zdyscyplinowanie odebrał z rąk prezydenta RP patent oficerski i uzyskał stopień podporucznika Wojska Polskiego.
Szóstą wyróżnioną osobą był Leszek Juraszek, który przez 33 lata zarządzał obornickim urzędem pracy.
W maju 1990 r. rozpoczął pracę na stanowisku kierownika Rejonowego Biura Pracy w Obornikach, które było jednostką wojewódzką. Następnie od stycznia 1993 r. był kierownikiem utworzonego w Obornikach Rejonowego Urzędu Pracy, który w 2000 r. przekształcono na Powiatowy Urząd Pracy w Obornikach. Od 1 stycznia 2004 r. Pan Leszek Juraszek pracował na stanowisku dyrektora. Funkcję tę pełnił do momentu przejścia na emeryturę w lutym 2023 r. Przez wszystkie lata swojej pracy wzorowo kierował placówką odgrywającą tak ważną rolę społeczną. Jego zaangażowanie w przeciwdziałanie bezrobociu i promocję zatrudnienia, a także podejmowanie ważnych inicjatyw na rzecz lokalnego środowiska przyniosło wymierne korzyści.Z wielkim poświęceniem i profesjonalizmem służył mieszkańcom ziemi obornickiej. Jego działania pozwoliły wielu bezrobotnym mieszkańcom gminy odnaleźć się lub powrócić po wieloletniej przerwie na rynek pracy. Podejmowane przedsięwzięcia skierowane były zawsze na lokalny rozwój gospodarczy, aktywizację i integrację środowiska pracodawców. Współpracował z obornickimi szkołami branżowymi, przedsiębiorcami, lokalnymi instytucjami, jednostkami oraz władzami samorządowymi. Dzięki jego zaangażowaniu i przychylności w Obornikach przez wiele lat zatrudniane były osoby, które w ramach robót publicznych dbały o zieleń w mieście i gminie.
Wreszcie ostatnią odznaczoną osobą był zmarły niedawno radny Rady Miejskiej, śp. Marek Lemański, który otrzymał medal „Zasłużony dla Ziemi Obornickiej” pośmiertnie. Medal ten należał się mu już wcześniej, niestety nagłe odejście zmieniło plany kapituły.
Śp. Marek Lemański był szanowanym oborniczaninem, aktywnym samorządowcem, wieloletnim radnym Rady Miejskiej w Obornikach, działaczem społecznym, miłośnikiem historii i kultury. Tradycja i pamięć – te wartości niezmiennie towarzyszyły śp. Markowi Lemańskiemu, wskazując ścieżkę edukacji i późniejszej drogi zawodowej, którą związał ze Szkołą Podstawową w Maniewie, placówką, która pozostała bliska jego sercu do ostatnich chwil. W radzie miejskiej po raz pierwszy zasiadł w roku 2006, nieprzerwanie obdarowywany zaufaniem mieszkańców był radnym przez kolejne 16 lat. W obecnej kadencji działał w Komisji Gospodarki i Bezpieczeństwa Publicznego, Komisji Skarg, Wniosków i Petycji oraz był przedstawicielem w Powiatowej Komisji Bezpieczeństwa i Porządku. Jako Radny Senior był członkiem Kapituły Medalu „Zasłużony dla Ziemi Obornickiej”. Aktywnie działał na rzecz seniorów i osób z niepełnosprawnościami. Zainicjował proces przystosowania i przybliżenia Biblioteki Publicznej Miasta i Gminy osobom niepełnosprawnym. Dzięki jego inicjatywie obornicka biblioteka już wiele lat temu wzbogaciła się o nowoczesne „czytaki”, umożliwiające obcowanie z literaturą osobom niedowidzącym.
Śp. Marek Lemański głęboko związany był z lokalną kulturą, rozumiał ją jako zjawisko będące jednym z najbardziej istotnych czynników mających wpływ na powstanie i rozwój życia społecznego. Aktywnie zabiegał o odpowiednią krzewieniu kultury architekturę. Mimo że sam zmagał się z trudnościami jakie niesie utrata wzroku, często dostrzegał o wiele więcej. Zwracał uwagę na detale, które dla osób z niepełnosprawnością mogły stanowić poważne zagrożenie. W 2012 r. otrzymał Honorowe Wyróżnienie Burmistrza Obornik za zaangażowanie i wsparcie działań na rzecz osób niepełnosprawnych i niedowidzących w gminie Oborniki.
Niestety, medalu nie zdążył już odebrać osobiście, zrobiła to jego małżonka Anna wraz z córką i wnukiem. Był to jedyny taki przypadek, że podczas wręczania medalu rodzinie śp. Marka Lemańskiego wszyscy zgromadzeni na uroczystości wstali, aby okazać wyjątkowy szacunek wobec wyróżnionego.
