OBORNIKI. Od dwudziestu lat na koniec karnawału największy i najbardziej prestiżowy bal organizowany jest w gmachu Zespołu Szkół na Osiedlu Leśnym a jego nazwa na stałe zagościła w nie tylko w kalendarzu obornickich imprez, ale i w świadomości mieszkańców. Mowa tutaj oczywiście o balu sportowców.
Prowadzący Tadeusz Ratajczak i Waldemar Cyranek zwrócili uwagę na rocznicę: 4 marca 1994 roku w sali Obornickiego Ośrodka Kultury oprócz nas stał z nami nieobecny Leszek Faron. Minęło więc 20 lat. W międzyczasie tysiące goście, setki odznaczonych, wśród których kilkudziesięciu pożegnaliśmy na zawsze, ale uważamy, że nasza misja została spełniona. Zdążyliśmy podziękować im za wszytko, zdążyliśmy. Jeżeli znaleźliśmy przez ten czas chociaż trochę miejsca w państwa sercach, to się bardzo cieszymy. Zapewniamy również, że państwo wypełnili nasze serca dogłębnie. Dziękujemy, że są państwo dzisiaj z nami.
Według organizatorów tegoroczny bal ma być ostatnim, chociaż wielu stałych uczestników zabawy nadal żywi nadzieję, że tak się nie stanie. Sala była wypełniona po brzegi politykami, samorządowcami oraz grupami sportowców i działaczy.Wystrój był bogatszy niż w latach ubiegłych. Przystrojone stoły, sznury balonów przesłaniające sufit, kelnerzy, błysk fleszy i kamery budowały nastrój eleganckiego otoczenia.
Z uwagą słuchano słów Ratajczaka, który był głównym organizatorem wszystkich poprzednich i obecnego balu. To jemu obecni na sali zawdzięczali nie tylko dobrą zabawę, ale również docenienie ich ciężkiej pracy na rzecz sportu. Nic więc dziwnego, że jednym z pierwszych nagrodzonych tego wieczoru był on sam. Szkolny związek sportowy, przy poparciu prezesa prezesa Polskiego Komitetu Olimpijskiego, odznaczył byłego wuefistę złotym medalem PKOL za propagowanie idei olimpijskich. Po policzkach Ratajczaka popłynęły łzy, gdy setki gości wstało i zaczęło bić brawo, by po chwili odśpiewać Sto lat. Nawet po tej chwili pełnej emocji nie wziął całej „chwały” za organizację przedsięwzięcia na siebie, wspominając wiele osób, które mu pomogały. Między innymi Michała Ciesiółkę i ks. proboszcza Zbigniewa Urnego, bez którego nie zdziałałbym nic.
Odznaczano wybitnych sportowców oraz działaczy, był też czas na tańce, rozmowy i huczne świętowanie. Wśród nagrodzonych znaleźli się Olga Chmielewska, Justyna Cieśla, Dariusz Biliński, Marcin Kaźmierczak, Henryk i Romuald Ruks, Mikołaj Siwecki oraz Maciej Wtorek. Za wybitne osiągnięcia sportowe i promocję Ziemi Obornickiej w gronie wyróżnionych znaleźli się między innymi Janusz Wolniewicz, Agnieszka Maluśkiewicz, Artur Spławski, Krzysztof Nowacki, Piotr Dereń, Paweł Przewoźny, Jarosław Kuc, Jacek Wosicki, Tomasz Kaczmarek i Krzysztof Waśko. Specjalne nagrody otrzymali Paweł Chmielewski, Tomasz Mikołajczak, Sławomir Wojtyniak, Jerzy Stepka, Jan Kwiatkowski, Sandra Niedzielska, Klaudiusz Hirsch, Leszek Mikołajczak, Krystian Morka, Michał Pietrzak oraz Marek Arciszewski. Wyróżnienia i statuetki wręczali burmistrz Tomasz Szrama, starosta Adam Olejnik oraz ks. Zbigniew Urny. Zabawa trwała do późnych godzin nocnych. Goście spędzali czas na tańcach przy akompaniamencie wodzireja, pana Stachowiaka. W przerwach ładowano „baterie” przed kolejnym wyjściem na parkiet. Nauczeni doświadczeniem organizatorzy skracali występy oficjalne, by dać jak najwięcej czasu na zabawę. Liczba tańczących par była tak znaczna, że nie starczyło miejsca na parkiecie, ale części gości nie przeszkadzały tańce między stołami.
