POWIAT OBORNICKI. W Obornikach odbyła się uroczysta i jubileuszowa sesja rady powiatu z okazji 25-lecia istnienia odnowionego powiatu obornickiego. Oprócz radnych przybyli przedstawiciele sąsiednich gmin w osobach Bogusława Janusa burmistrza z Rogoźna, Eweliny Mulka sekretarz z Ryczywołu, a Oborniki reprezentował wiceburmistrz Piotr Woszczyk. Przybyli kierownicy wydziałów i jednostek powiatu.
Przewodniczący rady Michał Bogacz przypomniał, jak to na początku lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku zaczęto rozmawiać o reformie administracyjnej naszego kraju. Nie inaczej było w Obornikach i sąsiednich gminach, które w latach siedemdziesiątych tworzyły powiat obornicki. Sytuacja była bardzo dynamiczna. Szanse Obornik na stanie się po 27 latach ponownie powiatem raz malały, a innym razem rosły.
Starania bardzo wielu osób z terenu Obornik, Rogoźna i Ryczywołu, przy wsparciu życzliwych osób z województwa i stolicy, zakończyły się ostatecznie sukcesem.
W wyborach samorządowych 1998 roku mieszkańcy powiatu wybrali 25 radnych na kadencję 1999-2002. 23 listopada 1998 r. przedstawiciele powiatu, z rąk premiera Jerzego Buzka, odebrali na Zamku Królewskim w Warszawie Akt Mianowania Powiatu Obornickiego. Kilka dni później, bo dnia 28 listopada odbyła się I sesja rady powiatu, podczas której wybrano zarząd powiatu.
Władze powiatu rozpoczęły funkcjonowanie bez siedziby, bez majątku, z niewiadomym budżetem. Gościny udzielał im urząd miejski w Obornikach, jednak nikt nie załamywał rąk i wszyscy radni zabrali się do pracy.
Pierwszym zadaniem było uzyskanie siedziby. To się udało, bowiem zakupiono od Skarbu Państwa budynek biurowy po upadłych zakładach mięsnych. Remont budynku sfinansował urząd wojewódzki. Już od 1 stycznia 2000 r. zaczęto wprowadzać do nowego starostwa nielicznych pracowników. Sytuacja była bardzo trudna, ponieważ nie było zabezpieczonych środków na wyposażenie biur. W styczniu 1999 roku powiat dowiedział się, że jest posiadaczem irracjonalnego programu Domu Pomocy Społecznej w budowie w Rogoźnie, z zatrudnionym dyrektorem i główną księgowa bez żadnego budżetu. Ponieważ nie było żadnych szans na sfinansowanie tego przedsięwzięcia, powiat ponosił przez kilka lat spore straty.
Z mocy prawa powiat stał się również organem założycielskim szpitala w Obornikach. W tym czasie okazało się, że szpitalowi grozi likwidacja, albo przekształcenie w inny zakład medyczny, bo brakowało w nim właściwej sali operacyjnej. Zarząd powiatu wspólnie z radą nie pozwolił na zamknięcia szpitala i wybudował blok operacyjny spełniający wszelkie wymogi sanitarne.
II kadencja rady powiatu rozpoczęła się wyborami pod koniec 2002 roku. Wybrano 17 radnych, czyli o 8 mniej niż w I kadencji. Starostwo było już dobrze zorganizowanym urzędem, wypełniającym wszystkie zadania z zakresu administracji, a także organem prowadzącym dla 9 placówek oświatowych, Powiatowego Urzędu Pracy, Zarządu Dróg Powiatowych, Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej i Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie. Wszystkie te jednostki wymagały bardzo znaczących nakładów finansowych. Kontynuowano prace nad poprawą warunków pracy w szpitalu. Wybudowano łącznik między dwoma budynkami. Inwestycja ta miała kluczowe znaczenie dla szpitala, ponieważ zainstalowano w nim dwie windy i po oddaniu ich do użytku po raz pierwszy strażacy nie nosili już pacjentów po schodach w dwupiętrowym budynku. Kolejnym ważnym zadaniem było wymienienie okien w Zespole Szkół im. Hipolita Cegielskiego w Rogoźnie. W I etapie wymieniono 200 sztuk okien z zachowaniem ich zabytkowego charakteru. W zakresie remontów dróg rozpoczęto wielką inwestycję, która polegała na naprawie ul. Czarnowskiej w Ryczywole. Ważnym wydarzeniem II kadencji było także przejęcie przez marszałka województwa budowy Domu Pomocy Społecznej w Rogoźnie, dzięki czemu powiat pozbył się niemożliwej do wykonania inwestycji, uzyskał jednocześnie od urzędu marszałkowskiego budynek dla Zespołu Szkół Specjalnych w Kowanówku, a Rogoźno uzyskało Regionalne Centrum Profilaktyki Uzależnień Dzieci i Młodzieży.
Kadencja rady w latach 2006-2010 to dobry rozwój powiatu i poprawa funkcjonowania wszystkich jednostek organizacyjnych. Zrealizowane inwestycje w tej kadencji to m.in.: wykonanie nowoczesnego oddziału ortopedii w szpitalu, wymiana kotłowni węglowej na gazową w Powiatowym Urzędzie Pracy, rozpoczęcie budowy hali sportowej przy Zespole Szkół im. gen. Tadeusza Kutrzeby w Obornikach, wykonanie remontu drogi Oborniki-Stobnica. Kadencja ta była bardzo dobra też pod względem inwestycyjnym. Zarząd powiatu prowadził także intensywne rozmowy z gminami w sprawie dalszej rozbudowy szpitala, które niestety nie przyniosły jednak oczekiwanych rezultatów.
Dotacja rady miejskiej w Obornikach w kwocie 4,5 min złotych sprawiła, że budowa nowego budynku szpitala stała się faktem. Budynek kosztował ostatecznie 7,5 min złotych i pomieścił oddziały: wewnętrzny, pediatryczny, chirurgiczny i kilku poradni. Został wykonany w wysokim standardzie, spełniając wszystkie wymagania. Zakończono też budowę hali sportowej i termomodernizację wszystkich budynków Zespołu Szkół w Obornikach.
Rozłożono na etapy remont dachu największego budynku w powiecie, Zespołu Szkół im. Hipolita Cegielskiego w Rogoźnie. Kontynuowano także wymiany okien w Liceum Ogólnokształcącym w Obornikach i Liceum Ogólnokształcącym w Rogoźnie. Udało się też wykonać kilka mniejszych inwestycji drogowych, takich jak remonty odcinków Bogdanowo-Uścikowo, Ryczywół-Zawady, przebu- dowę drogi Oborniki-Gołaszyn-Maniewo-Świerkówki, przebudowę mostu w Nininie, przebudowę wiaduktu kolejowego w Łopiszewie, przebudowę ul. Obrzyckiej w Obornikach i remont drogi powiatowej na odcinku Słonawy-Stobnica.
Piąta kadencja rady, w latach 2014-2018 to kontynuacja wielu inwestycji rozpoczętych w poprzedniej kadencji. Szczególnie ważny był dwuetapowy remont budynków A i B szpitala. Inwestycja była sfinalizowana z półmilionowej dotacji przekazanej przez Radę Miejską w Rogoźnie oraz z wielomilionowych obligacji skarbowych. W następnym etapie wykonano oddział intensywnej opieki medycznej, przebudowano izbę przyjęć, kaplice, aptekę szpitalną i oddział paliatywny budynku B. Na drogach powiatowych, oprócz budowy chodników we wszystkich gminach, wykonano przebudowę drogi Ludomy-Gorzewo, ul Sanatoryjną od DK11 do skrzyżowania w Rudkach, przebudowę mostu na Wełnie i ul. Wielką Poznańską w Rogoźnie.
Szósta kadencja rady okazała się nietypowa z dwóch powodów. Nowy Kodeks Wyborczy określił kadencję samorządu na 5 lat, a władze państwowe przedłużyły jeszcze ten okres o prawie pół roku. Kolejną nietypową sytuacją był okres, w jakim przypadła tj. pandemia Covid- 19. Nowy system finansowania samorządów spowodował umniejszenie dochodów własnych tychże, choć i dał szansę samorządom na pozyskanie środków zewnętrznych. Przeznaczone środki na inwestycje były rekordowe i wyniosły 71.888.874 zł, w tym na same tylko drogi przeznaczono 56.821.269 zł. Najistotniejsze inwestycje VI kadencji to: budowa windy w budynku starostwa, budowa nowej siedziby Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie, nowe ogrodzenie Szpitala i budowa prosektorium, przebudowa mostu na rzece Flincie, przebudowa drogi Tarnowo-Kowalewo, przebudowa drogi Oborniki-Uścikowo, przebudowa drogi Gorzewo-Ryczywół, powierzchniowe utrwalanie dróg Ryczywół-Tarnowo, Zawady, Pruśce, Nowołoskoniec, Bąblin, przebudowa mostu w Stobnicy na rzece Kończak, przebudowa drogi Kowalewko-Wargowo, wykonanie nakładek asfaltowych na krytycznych odcinkach dróg powiatowych, ostatni etap remontu dachu Zespołu Szkół H. Cegielskiego, remont dachu w Zespole Szkół Specjalnych w Kowanówku i Liceum Ogólnokształcącym w Obornikach wraz z nową elewacją, budowa boiska i zatoki autobusowej przy w Kowanówku, rozbudowa Zespołu Szkół w Obornikach.
Podczas jubileuszowej sesji minutą ciszy uczczono radnych, którzy odeszli nie doczekawszy jubileuszu, a jest to lista tak długa jak skład którejś z rad powiatu.
Na koniec czas zgromadzonym umiliła laureatka „Mikrofonii” Maja Cichacka, uczennica LO Oborniki, utalentowana młoda osoba obdarzona ciepłym głosem.
Gdy ucichła muzyka i zakończyły przemowy, starosta Zofia Kotecka zaprosiła przybyłych do wspólnego zdjęcia a potem na jubileuszowy tort.
