OBORNIKI. W ubiegłym tygodniu pisaliśmy o przygodzie z domniemanym samobójstwem w tle. Niedługo potem odwiedziła naszą redakcję pani Jadwiga ze swoim partnerem, by rzecz całą wyjaśnić.
Tu warto zacząć do tego, że pani Jadwiga jest byłą nauczycielką, aktywną działaczką społeczną, słonawską poetką amatorką o dużym poczuciu humoru. Od lat żyje w przyjaźni z panem Zenonem, który sam przyznaje, że nie wyobraża sobie życia bez pani Jadwigi. Pan Zenon jest mężczyzną w sile wieku, mającym za sobą długie lata odpowiedzialnej pracy, podczas której chronił pieniądze i mienie o ogromnej wartości.
Wspierają się wzajem, wiodąc spokojne życie nie pozbawione romantyzmu i odrobiny „szaleństwa” niwelującego monotonię codzienności. Kilka dni temu państwo Jadwiga i Zenon poszli na spacer do lasu. Tam jednak się rozdzielili. Pani Jadwiga szukała przez czas jakiś swego partnera nawołując go, a nie znalazłszy wróciła do domu. Okazało się, że pan Zenon już tam był a nie zastawszy swej Jadwigi znów ruszył do lasu zostawiając dwuwyrazowy napis na drewnianej tabliczce. „Żegnaj Jadzia”. Pani Jadwiga nie dopatrzyła się zawartego w lakonicznym napisie żartu i przejęta domysłami poprosiła o pomoc policję, bojąc się, że pan Zenon szukając jej wieczorem w lesie może sam się zagubić po ciemku lub doznać jakiegoś wypadku. Gdy przyjechali stróże prawa zażartowała – Boże, on się chyba nie powiesił.
Policjanci potraktowali to serio i wraz ze strażakami szukali zaginionego. Gdy po chwili znaleźli pana Zenona sprawa się zakończyła. Oboje przeprosili funkcjonariuszy za żart i niezręczność informacji. Podczas wizyty w naszej redakcji prosili, aby przeprosić w ich imieniu także czytelników wprowadzonych niechcący w błąd, podczas gdy wszystko było jedynie ciągiem zabawnych nieporozumień. Wszystko się dobrze skończyło i nadal jest wspaniale.
