PARKOWO. 101 rocznica odzyskania niepodległości została godnie uczczona również w parkowskiej szkole. Tradycją szkoły jest organizacja koncertu „Pieśń Biało-Czerwona”, tym razem ósmego listopada, podczas którego uczniowie przypominali pieśni i piosenki patriotyczne, trochę już z czasem zapomniane.
W tym roku przypada również osiemdziesiąta rocznica wybuchu II wojny światowej, stąd też piosenki wybrane przez Krzysztofa Działo i Roberta Dobrogowskiego były poświęcone także tej tematyce. Koncert tradycyjnie już rozpoczęła dyrektor Małgorzata Cyranek, przypominając znaczenie święta 11 listopada i powód koncertu: 11 listopada wracamy pamięcią do dnia, w którym Polacy odzyskali skarb bezcenny – niepodległość. Dziś możemy cieszyć się zdobytym przed 101 laty darem wolności. Spotykamy się więc na Pieśni Biało-Czerwonej, by wspólnie przeżywać atmosferę niesioną przez polskie pieśni i piosenki patriotyczne. Zabrzmiała piosenka zespołu Forteca „Bezimienni bohaterowie”, bo właśnie milionom bezimiennych bohaterów, którzy poświęcili swe życie dla wolności i niepodległości, jak powiedział prowadzący koncert Krzysztof Działo, był poświęcony piątkowy koncert. Później popłynęły słowa pieśni i piosenek partyzanckich i powstańczych: „Dnia pierwszego września”, „Serce w plecaku”, „Modlitwa obozowa”, „Teraz jest wojna”, „Siekiera, motyka”, „Hej, chłopcy”, „Deszcz jesienny”, „Dziś do ciebie przyjść nie mogę”, „Rozszumiały się wierzby”, „Warszawskie dzieci”, „Sanitariuszka Małgorzatka”, „Pałacyk Michla”, „Marsz Mokotowa”, „Zośka”, czy „Czerwone maki”. Do śpiewających na scenie często dołączali również uczniowie na widowni, zwłaszcza podczas utworów łatwo wpadających w ucho. Po zakończeniu koncertu wszyscy uczniowie i nauczyciele zgromadzili się na scenie i tam punktualnie o godzinie 11.11 wspólnie odśpiewali cztery zwrotki hymnu narodowego, biorąc w ten sposób udział w akcji „Szkoła do hymnu”.
Piękna scenografia, będąca dziełem Marzeny i Krzysztofa Działo oraz Moniki Nowak, wspaniała atmosfera oraz znane i lubiane utwory spowodowały, że godzinny koncert, ku żalowi wszystkich, minął bardzo szybko, ale za to na długo zostanie w pamięci uczniów.